پر بود دور و برش...

این مرد هم تو تصویری که داده بوده برای بعد مرگش، لحاظ کرده بوده که تمام اعضای خونواده بر بالینش حاضر و به گریه مویه مشغول باشن و همسرش با موهایی بلند، وِیودار و کاملا شینیون شده با لباسی فاخر و به غایت پرچین و شکن، به ترومای این از دست دادن دچار شده باشه...
مرد، حتی اونقدر در قید و بندِ تجملات دچار بوده که از انتخاب گوشواره برای همسرش هم درنگذشته و گوشواری گل مانند و کوچک اما کاملا درخور و متناسب با لباسها و موهای زیبای بانو، براش در نظر گرفته تا سالیان سال بعد، همچنان بر گوشهای سنگیِ زن بدرخشه...

در مورد زنان دیگه ای که تقریبا تا حلق پیرمرد پیشروی کرده ن، هیچ نظری ندارم الا اینکه منطقا باید خواهرانش باشن و همه هم انگار که برای جشنی حاضر شده باشن، موهایی دارن بافته و آرایش شده، یکی از یکی زیباتر...‌

در مورد اخرین زن که شاید از شدت تالم و تاثرشه که پشت به تخت مرد متوفی کرده و با بهتی عمیق به افق خیره شده هم هیچ نظری ندارم الا اینکه خدارو شکر که کسی هست که آرومش کنه و بگه غصه نخور، درست میشه...

پیش و بیش از هر چیز دیگه ای توجهتون رو جلب میکنم به ریشه های آویزون از صندلیِ زن و تکرار مکررِ اینکه این ریشه ها به این ظرافت، همگی از دل سنگی سخت بیرون اومده ن!!!